Το Νεράιδα παρέμεινε παροπλισμένο στην Ελευσίνα για πάνω από 30 χρόνια. Ο ιδιοκτήτης του, Γιάννης Λάτσης, δεν έστειλε ποτέ το σκαρί στα διαλυτήρια, καθώς είχε μια ιδιαίτερη συναισθηματική σύνδεση με αυτό. Το 2007, τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό του, η οικογένειά του αποφάσισε την ανακατασκευή και μετατροπή του πλοίου σε πλωτό μουσείο.
Τον Σεπτέμβριο του 2007, το πλοίο φορτώθηκε στο φορτηγό πλοίο βαρέων μεταφορών Maria, για να οδηγηθεί στο ναυπηγείο NCP στο Sibenik της Κροατίας, λίγες εκατοντάδες χιλιόμετρα νοτιότερα από την πόλη όπου γεννήθηκε, τη Rijeka (πρώην Fiume). Οι εργασίες διήρκεσαν περίπου 3 χρόνια. Τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό ανέλαβε το γραφείο Patterson Buxton Consultants του Λονδίνου, την κατασκευή των εσωτερικών χώρων η γερμανική εταιρεία Metrica Interior και τη μουσειολογική μελέτη η Καθηγήτρια Αλεξάνδρα Μπούνια.
Τον Απρίλιο του 2010, οι εργασίες ολοκληρώθηκαν και, μετά από τις απαραίτητες δοκιμές και ελέγχους, το Νεράιδα ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής του στα ελληνικά νερά.
Συντελεστές
Γενικός συντονισμός:
Βαγγέλης Χρόνης,
Μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση, Πρόεδρος του Δ.Σ. του Πλωτού Μουσείου Νεράιδα
Ναυπηγείο Μετασκευής:
NCP Sibenik, Croatia
Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός:
Doug Patterson, Patterson & Buxton’s, London, UK
Διαμόρφωση εσωτερικών χώρων:
Metrica Interior, Senden, Germany
Μουσειολογική/μουσειογραφική μελέτη:
Δρ. Αλεξάνδρα Μπούνια, Αρχαιολόγος-Μουσειολόγος, Καθηγήτρια, Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Γραφιστικός σχεδιασμός:
k2design
Ομάδα έργου:
Κατερίνα Μπουμπλίνη, Βασίλης Τσαμουρτζής, Claudia Scotoni, Άννη Κάλου
